Een totaal krankzinnig boek dat een dikke middelvinger op lijkt te willen steken naar alle conventies over hoe een boek geschreven dient te worden. Na het lezen zou je kunnen concluderen dat O'Brien er zo één is die met veel genoegen balanceert op het randje tussen genie en gekte. Het boek springt van de hak op de tak en beweegt zich door een breed spectrum van stijlen en sferen. Geen lichte kost, vooral in het begin is het even aanpoten, maar er valt genoeg te genieten. Anarchistisch, knotsgek en bij vlagen geniaal!

Een overdonderend boekje over een priester die door zijn parochie op handen gedragen wordt, maar heimelijk zelf een geloofscrisis doormaakt. De Unamuno's stijl is puntig, economisch (slechts 76 pagina's) en sober, en misschien dat juist daardoor het trieste verhaal diep weet te ontroeren. Daarnaast bevat het een aantal prachtige filosofische wijsheden van Don Manuel. San Manuel Bueno, Martír is het perfecte literaire equivalent van de cinema van Robert Bresson, al is duidelijk dat ook Ingmar Bergman voor zijn Avondmaalsgasten inspiratie heeft geput uit dit werk.