Bednye Ljoedi - Fjodor Dostojevski (1846)
Alternatieve titels: Arme Mensen | Бедные Люди | Poor Folk
mijn stem
33 stemmen
Russisch
Sociaal
126 pagina's
Eerste druk: Petersburger Almanak,
Sint-Petersburg (Rusland)
Dostojevski's eerste roman, waarmee hij doorbrak naar het grote Russiche publiek. Deze briefroman laat de correspondentie zien tussen twee verre verwanten: de oude Makar Dewoesjkin en Warwara Dobroselowa, een jonge dame. Beide strijden zij tegen de armoede in Petersburg. In de loop van de briefwisseling komt het tot een onvermijdelijke ontknoping ...
0
geplaatst: 18 september 2009, 08:32 uur
Die boek is vooral mooi en soms ook zielig, maar er is te weinig sprake van ontwikkeling in het verhaal om echt indruk te maken zoals latere werken dat doen.
Iets wat voor dit boek spreekt is dat ik normaal nooit door briefromans heenkom, maar dat het dit keer uitstekend gelukt is!
Iets wat voor dit boek spreekt is dat ik normaal nooit door briefromans heenkom, maar dat het dit keer uitstekend gelukt is!
0
geplaatst: 9 december 2015, 18:59 uur
Zeer aardig debuut van Dostojevski waarin -zoals de titel het doet vermoeden- het verhaal verteld wordt van twee arme mensen en hun onmogelijke liefde. Soms bijzonder pakkend en schrijnend, maar (zoals men hiervan ook reeds aanhaalde) pover wat betreft karakterontwikkeling. De pointe,met inbegrip van het open einde, zoals ik het opgevat heb althans, vond ik dan weer wel zeer geslaagd: naarmate de twee pennenvrienden langzaamaan rijkdom vergaren lijken ze ook paradoxaal genoeg ongelukkiger te worden.
Verder ook weer opvallend doorspekt met verwijzingen naar andere Russische literaire grootmeesters (bijna op het recenseren af eigenlijk in dit boek) - alsof het verboden leek destijds een boek te publiceren alvorens eerst Poesjkin enkele keren de hemel in te prijzen.
3.5*
Verder ook weer opvallend doorspekt met verwijzingen naar andere Russische literaire grootmeesters (bijna op het recenseren af eigenlijk in dit boek) - alsof het verboden leek destijds een boek te publiceren alvorens eerst Poesjkin enkele keren de hemel in te prijzen.
3.5*
0
geplaatst: 14 mei 2016, 20:27 uur
Aardig werk van Dostojevski. Ik ben niet echt fan van zulke brievenromans maar deze is dan wel heel aardig, vooral ook omdat er soms wat langere stukken inzitten als bijvoorbeeld Varvara haar levensgeschiedenis vertelt. Dan lijkt het meer op een roman dan een briefwisseling. Niet alles is even boeiend en het is me soms (of eigenlijk vaak) iets te melodramatisch. Typisch Dostojevski natuurlijk, alleen nu draaide net dat hele boek rond die dramatiek. Dan heb ik hem liever met zijn ideeënromans waar de emoties meer bijzaak zijn. 3,0*.
0
geplaatst: 24 februari 2017, 11:43 uur
In deze roman zitten volgens mij anders ook heel wat ideeën, mjk87. Regelmatig had ik het gevoel dat de brieven, meer dan een bron van emotie om zichzelf, gewoon een decor vormen voor 'ideeën'. Wie bijvoorbeeld de opkomst en doorbraak van het communisme goed wil begrijpen, moet eerst Dostojevski lezen, te beginnen bij Arme mensen...
0
geplaatst: 24 februari 2017, 21:36 uur
Op zich zeg ik ook nergens dat die inhoud er niet in zit (al heb ik het nu een jaar later niet helemaal meer scherp in hoeverre je gelijk hebt) al heb ik liever bij D. romans die draaien om de ideeën met drama eromheen, dan een boek dat meer ziet op de emotie met ideeën erdoorheen.
* denotes required fields.
* denotes required fields.